Wyjątki z listu Ojca Świętego Pawła VI z dnia 8 maja 1973 r. do o. Józefa Sielskiego, ówczesnego Przełożonego Generalnego Zgromadzenia Księży Marianów.
Dla Zgromadzenia, któremu przewodniczysz, nadeszła miła i oczekiwana okazja świętych obchodów i świątecznej radości. Wkrótce bowiem upłynie już trzecie stulecie od chwili, gdy Sługa Boży Stanisław Papczyński opatrznościowo założył w Polsce ten Zakon, którego celem miało być szerzenie czci Bogurodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej, niesienie pomocy duszom cierpiącym w czyśćcu oraz gorliwa troska apostolska o tych, którzy znajdują się w wielkich niebezpieczeństwach, grożących ich życiu religijnemu.
W czasie tych uroczystości niewątpliwie zwrócicie się ku swej przeszłości i wspominać będziecie tych zwłaszcza ojców, którzy swą pracą i cnotami uświetnili i rozwinęli Waszą rodzinę, zakonną, a mianowicie: wspomnianego już Waszego Załozyciela i Nauczyciela, następnie Sługę Bożego Kazimierza Wyszyńskiego, który kontynuował jego plany dotyczące Zgromadzenia, a wreszcie Sługę Bożego Jerzego Matulewicza, który je uratował od bliskiej zagłady, dostosował do nowych warunków i szczęśliwie pomnozył o nowe zastępy. Ten wielkiej wiary mąż, którego czcicie jako Odnowiciela Waszego Instytutu, przemienił go za zgodą Stolicy Apostolskiej ze ścisłego zakonu na zgromadzenie o ślubach prostych…